Paleolit i mezolit

Pierwsze ślady ludzkiego osadnictwa na terenie dzisiejszej Szwajcarii pochodzą z paleolitu, około 150 000 lat temu. Ludzie tego okresu prowadzili koczowniczy tryb życia, polując na zwierzęta i zbierając dzikie rośliny.

Dopiero po ostatnim zlodowaceniu, szwajcarskie płaskowyże stały się bardziej zaludnione, zwłaszcza obszary wokół jezior. Okres mezolitu przyniósł stopniowy rozwój narzędzi oraz pierwsze osady.

 

Neolit

Neolit to era, w której ludzie zaczęli przechodzić od łowiectwa i zbieractwa do rolnictwa i osadnictwa stałego. Na terenach Szwajcarii powstawały pierwsze stałe osady, gdzie ludzie uprawiali zboża, hodowali zwierzęta i wytwarzali ceramikę. Osady te rozwijały się wokół ośrodków kultu i administracji.

 

Epoka brązu i żelaza

W epoce brązu i żelaza, Szwajcaria stała się ważnym ośrodkiem handlu i wymiany kulturalnej. Ludzie wydobywali i obrabiali metale, budowali imponujące budowle megalityczne, takie jak menhiry i grobowce dolmenowe, które miały znaczenie kultowe i społeczne.

Na początku epoki żelaza rozpoczęło się celtyckie osadnictwo na obszarach środkowych. Znaleziska celtyckie w okolicach La Tène, w kantonie Neuchâtel, dały całej epoce swoją nazwę (kultura lateńska). 

Zacieśnienie kontaktów handlowych z sąsiadującymi kulturami przyczyniło się do bogactwa i różnorodności kulturowej tych terenów.

 

Źrodło: Wikipedia.